و به‌راستی خلق‌تان كردم بی‌آنكه بدانم چه غلطی دارم می‌كنم: فوریهٔ 2012

۱۳۹۰ بهمن ۱۳, پنجشنبه

همه چیز اسم دارد

اسم دارد. همه چیز اسم دارد.

در خواب و بیداری فکر احمقانه ای از سرت میگذرد و خودت از خودت تعجب میکنی که چطور شد این فکر از سرت گذشت.
با دیدن گوشه ای از عکسی، ایده ای جدید برق به چشمانت می آورد و در صدد پیاده سازیش میشوی.
جدلی با روشن مغزی می کنی و راضی از نتیجه به هر دویتان افتخار میکنی.
استفاده جدیدی برای شی قدیمی پیدا میکنی و در پوست خود نمیگنجی.
آرزو میکنی کاش فلان چیزک برای راحتتر زندگی کردن موجود بود و زندگی با فلان چیزک را تصور میکنی و وصف العیش نصف العیش.

بعد میروی از روی کنجکاوی در گوگل جستجو میکنی و میبینی تمام چیزهایی که به مغزت خطور کرد نه تنها سالهاست به مغز دیگران خطور کرده که برای خود اسمی هم دارد.

در مورد این وبلاگ

فرمودندمان که سبک و لحنمان بس تکراری و حوصله‌سربر شده و به‌تر آن است که دست برداشته و کار نویی بکنیم و موضوعات و انتقادات و تحلیل‌ها و مفاهیم و پیام‌هایمان همه و همه تکرار مکررات است و فرمودند که گفتن هزارباره‌ی یک مطلب به طرق مختلف چه دردی از چه کسی دوا می‌کند و چه را به که و چرا می‌خواهیم ثابت کنیم. عرض کردیمشان که ما سبکی نداریم و این همه بازی با لغات است و ما از نوشتن همان‌قدر می‌دانیم که فیل از پریدن. عرض کردیمشان که ما سگ مرده‌ی که باشیم که بخواهیم نقدی بکنیم یا مفهومی انتقال دهیم یا مطلبمان پیامی داشته باشد. گفتیمشان که متون لگدخورده‌ی ما اصلن موضوع ندارند که بخواهد تکراری باشد و ما از نوشتن فقط الفبایش را می‌دانیم و از شعر فقط تعریف قافیه‌اش را فهمیده‌ایم و علم به قواعد زبان و زیبایی‌هایش نداریم. گفتیمشان ما اصلن فکر نمی‌کنیم که بخواهیم تحلیلی از خودمان ارایه بدهیم و بخواهیم چیزی را به کسی با دلیلی ثابت کنیم. گفتیمشان کار ما کم‌سوادان تقلید کورکورانه است و ابدن لحن و دید و سبک و کوفت و درد مخصوص‌به‌خودی نداریم. عرض کردیمشان که ما اندک ذوق و یک‌‌ریزه استعداد و سر سوزن سواد و نقطه خلاقیت و حداقل شعور و کم‌ترین قدرت پروراندنی نداریم و گفتیمشان دست از سرمان بردارند و راحتمان بگذارند.

و به‌راستی خلق‌تان كردم بی‌آنكه بدانم چه غلطی دارم می‌كنم

۱۳۹۰ بهمن ۱۳, پنجشنبه

همه چیز اسم دارد

بايگانی وبلاگ

جستجوی این وبلاگ