۱۳۸۹ بهمن ۵, سه‌شنبه

راه رفتن

خوب که ریز شوی، همه چیز بر می‌گردد به طریقه‌ی راه رفتن:

آن‌که قدم‌های بلندتر از قدش -به نسبت- بر می‌دارد و سریع راه می‌رود، مدیرعامل می‌شود.
آن‌که قدم‌های هم قدش بر می‌دارد و سریع راه می‌‌رود، دانشمند می‌شود. 
آن‌که قدم‌های کوتاه‌تر از قدش بر می‌دارد و سریع راه می‌رود، کارمند موفقی می‌شود.
آن‌که قدم‌های بلندتر از قدش بر می‌دارد و آرام راه می‌رود، ایده و آرزو در سرش می‌پروراند یا هنرمند می‌شود یا هیچ.
آن‌که قدم‌های هم قدش بر می‌دارد و آرام راه می‌رود، در آرامش پیر می‌شود.
آن‌که قدم‌های کوتاه‌تر از قدش بر می‌دارد و آرام راه می‌رود و بعضن پایش را به زمین می‌کشد، هیچ نمی‌شود.

آنی هم که یک روز قدم‌هایش بلند است و یک روز کوتاه و یک روز سریع و یک روز کند، بی‌شک مود دیس‌اردر دارد و بهتر است هر چه سریع‌تر خود را به روان‌پزشک یا روان‌شناس معرفی کند. باشد که لااقل هیچ شود. 

بايگانی وبلاگ

جستجوی این وبلاگ