رفته که بودم میدان تایم نیویورک یک تبلیغ مزخرف دیدم هفده تای قدم، از نوشابه ی صفر کالری! باورم که نشد و حدس زدم نوعی شوخی مدرن باشد. بر که گشتم به شهرم دیدم خیر شوخی که نیست هیچ، خیلی هم جدی است و همان تبلیغ غول آسا فروشش رو از فروش نوشابه های رژیمی هم بیشتر کرده است. در این مورد که سرطان زاست شکی ندارم اما مطمئن نیستم صرف صفر کالری بودنش مزه ی مزخرفش را به دست باد فراموشی بسپارد. یا بهتر بگویم که لابد بد مزه نیست و چه بسا هم که خوب باشد. باید یک بار هم که شده امتحانش کنم. اصلن چه بسا مرض قند بدتر از سرطان باشد. اصلن زندگی کوتاه تر از آن است که ذهن خود را مشغول این مزخرفات کنم. اصلن همین الان می روم پیتزا و نوشابه ی صفرم را می خرم و کارتون موش و گربه ام را نگاه می کنم. گور بابای سرطان و دگر نگری.
