بی‌دردی

یا خدا! مصیبتا!‌ آخر این چه دیاریــــــــــــست // به هر سو که می‌روم گریه و زاریســــــــــت

یکی از نان می‌نالد، ‌یـــــکی از عدل و کرامت // چاره‌ی آن دیــــــــــــــگری صرفن جداییست

آن یـکی می‌گویـدم کوشم خاتون دافــــــــــــی// این یکی کاری ندارد پی بازی اســــــــــــــــت

درد ایـــــن کـمبود وقـت و درد آن زیادِ دشمـن // مشلـــکش بی‌غیرتی و دیگری رشک زیادیست

اشک در دو چشمش که چرا سگ و گربه ندارد // غرغرش این لمحه حرّ و لمحه‌ی بعد سردیست

می‌پرسدم که چرا زندگیـــش پایین و بالا ندارد // حوصله‌اش به سر آمد آخر این چه وضعیـست

همه می‌نالند و من از ناله نالـــــــــــــــه دارم // بسیار گشتــــــــــــــــــم شکوه‌ی دیگری نیست

هـــــــــــــــــــــــــمگی به یاری من بشتافتیم // غزلی پروریدم پر ز شادیــــــــــــــــــــــست